Wykonywanie stropu w 8 krokach

1. Wybór odmiany stropu

Pierwszym krokiem jest – w porozumieniu z kierownikiem budowy – wybór odmiany stropu, jeśli nie została ona jednoznacznie określona w projekcie lub gdy nastąpiła zmiana układu ścian działowych bądź rozpiętości podpór.

2. Określenie ilości potrzebnych materiałów

Przy budowie najpopularniejszych stropów gęstożebrowych kluczowe jest prawidłowe oszacowanie ilości niezbędnych elementów. Należy uwzględnić zarówno pustaki brzegowe, tzw. zadeklowane, posiadające zakrytą jedną ściankę (bez otworów), jak i pustaki układane wzdłuż żeber rozdzielczych (po obu stronach).

Choć zadeklowanie pustaków można wykonać ręcznie na budowie, wlewając zaprawę cementową w otwory, zdecydowanie zaleca się stosowanie gotowych elementów. Znacznie usprawnia to proces budowy i eliminuje ryzyko błędów wykonawczych.

Istotną kwestią jest również dobór odpowiednich materiałów. Prefabrykowane belki stropowe i współpracujące z nimi pustaki muszą posiadać świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie. Dodatkowo, producent powinien udostępnić szczegółową charakterystykę techniczną każdego produktu.

Analiza tych dokumentów pozwala na precyzyjne określenie, czy wybrana konstrukcja stropowa spełni wymagania użytkowe pod względem nośności i maksymalnego rozstawu podpór.

3. Przygotowanie ścian i podłoża pod belki i stemple

• Ściany: Górna powierzchnia ścian, na której opierać się będą belki stropowe, musi być dokładnie wypoziomowana i wyrównana. W przypadku stosowania elementów ściennych z otworami, należy je zamknąć warstwą zaprawy. W pasie o szerokości ok. 10 cm od wewnętrznej krawędzi muru należy rozłożyć 2 cm warstwę mocnej zaprawy cementowej i wyrównać ją wzdłuż przyłożonej deski.
• Podłoże: Podczas betonowania strop będzie podparty stemplami, które muszą spoczywać na stabilnym podłożu. Przy układaniu stropu nad parterem, podłoga na gruncie powinna być utwardzona przynajmniej warstwą betonu stabilizującego, tzw. chudziaka.

4. Montaż belek i ułożenie skrajnych pustaków

Montaż belek

Belki stropu wciąga się w pozycji poziomej, wykorzystując liny zaczepione za węzły kratownicy po obu ich stronach (w odległości ok. 1/5 długości belki od jej brzegu).

Pierwszą belkę układa się w taki sposób, aby głębokość jej oparcia na ścianie bocznej wynosiła co najmniej 3 cm (po uwzględnieniu pustaków wypełniających), a minimalna głębokość oparcia na podporze - 7 cm.

Kolejne belki rozmieszcza się w rozstawie ustalonym przez pustaki ułożone przy ich końcach. Należy pamiętać o ustawieniu dodatkowych belek w miejscach przebiegu ścianek działowych.

Układanie skrajnych pustaków

Ostatnie pole między belkami nie zawsze odpowiada szerokości modularnej pustaka. W takiej sytuacji pustaki należy uzupełnić przyciętym bloczkiem z betonu komórkowego (łatwo poddaje się on cięciu piłą).

5. Ustawienie podpór montażowych

Najczęściej stosowanym typem podpór są żerdzie sosnowe z wyciętym zaciosem, do którego mocuje się deskę podporową. Żerdzie te muszą być proste i mieć średnicę nie mniejszą niż 7 cm. W miejscu oparcia stempla należy umieścić deskę oraz kliny, które umożliwią regulację wysokości podparcia.

Poziomowanie żerdzi może być dość czasochłonne, zwłaszcza na nierównym podłożu. Stemple należy rozmieszczać co około 1,5 metra wzdłuż belki oraz co 1-1,5 metra w kierunku poprzecznym. Zaleca się niewielkie zwiększenie wysokości podpór w środku rozpiętości stropu (np. o 2 cm dla stropu o długości 6 metrów). Zapobiegnie to nadmiernemu "osiadaniu" stropu pod wpływem obciążeń.

Znacznie wygodniejszym rozwiązaniem są podpory systemowe z płynną regulacją wysokości. Współpracująca z nimi belka zapewnia stabilne oparcie dla konstrukcji stropowej.

6. Ułożenie pustaków i utworzenie żeber rozdzielczych

Pustaki należy układać pasami prostopadłymi do belek. W przypadku stropu o długości do 4 metrów, nie ma potrzeby stosowania żeber rozdzielczych.

Dla stropów powyżej 4 metrów, konieczne jest wykonanie jednego żebra rozdzielczego, a dla stropów dłuższych niż 6 metrów - dwóch żeber. W praktyce, żebra rozdzielcze często rozmieszcza się w równych odstępach, analogicznie do rozmieszczenia podpór montażowych. Ułatwia to szalowanie spodu stropu, ponieważ wystarczy podłożyć deskę pod stemple w miejscach rozmieszczenia żeber.

Żebro rozdzielcze tworzy się poprzez rozsunięcie pustaków na szerokość 7-10 cm i wstawienie dwóch prętów zbrojeniowych o średnicy 12 mm. Pręty te należy połączyć strzemionami w kształcie litery S.

Żebro rozdzielcze stropu gęstożebrowego

7. Ułożenie zbrojenia wieńca

Ponieważ betonowanie wieńca odbywa się jednocześnie z betonowaniem stropu (belek żelbetowych prowadzonych wzdłuż ścian zewnętrznych i wewnętrznych domu, tworzących zamknięty obwód i pełniących funkcję opaski spinającej ściany), konieczne jest uprzednie przygotowanie i ułożenie jego zbrojenia oraz zaszalowanie od strony zewnętrznej ścian.

Standardowo zbrojenie wieńca składa się z czterech prętów o średnicy 10-12 mm, połączonych strzemionami rozmieszczonymi co 30 cm. W przypadku ścian nośnych o niewielkiej grubości oraz na ścianach wewnętrznych dopuszczalne jest zastosowanie zbrojenia z 3 prętów ułożonych w układzie odwróconego trójkąta równobocznego lub prostokątnego.

Jeśli ściany zewnętrzne są jednowarstwowe lub trójwarstwowe murowane "na gotowo" z warstwą elewacyjną, szalunek zewnętrzny zastępuje się ocieploną obmurówką od strony zewnętrznej.

Stropy gęstożebrowe wymagają dodatkowego zbrojenia przypodporowego przenoszącego siły ścinające. Wykonuje się je z prefabrykowanej siatki zbrojeniowej o oznaczeniu P1 lub P2. Siatkę P1 o szerokości 110 cm układa się na podporach wewnętrznych symetrycznie względem ściany nośnej. Natomiast siatkę P2 o szerokości 65 cm kładzie się na szerokość wieńca, a jej pozostała część zachodzi na strop.

Standardowe zbrojenie wieńca złożone z czterech prętów (fot. Xella (Ytong))

8. Betonowanie

Po sprawdzeniu stabilności podpór można rozpocząć betonowanie. Bezpośrednio przed rozpoczęciem prac całą powierzchnię stropu należy obficie nawilżyć.

Strop betonuje się w sposób ciągły, co wymaga użycia pompy do betonu. Beton towarowy (zwykle klasy C16/20) rozprowadza się równomiernie pasami prostopadłymi do belek. Zapewnia to równomierne dociążenie belek i ułatwia kontrolę grubości warstwy nadbetonu.

Konsystencja betonu powinna być na tyle płynna, aby następował jego samoczynny rozpływ, co pozwala na uzyskanie w miarę równej powierzchni stropu. W pobliżu wieńców zaleca się zagęszczenie betonu za pomocą wibratora wgłębnego.

Przez 5–7 dni po betonowaniu należy systematycznie zwilżać powierzchnię betonu, nie dopuszczając do jego widocznego przeschnięcia (można w tym celu użyć zraszaczy ogrodowych). Prace budowlane na stropie można kontynuować po około 7 dniach od jego zabetonowania (ale bez nadmiernego obciążania), a po 2 tygodniach można usunąć podpory montażowe.

Redakcja BudujemyDom
Na zdjęciu otwierającym: Prefabrykowane drewniano-metalowe belki stropowe (fot. Mitek Industries Polska)