Drzwi wejściowe, czyli zewnętrzne
(fot. Masonite) |
Izolacyjność cieplna, czyli ciepłochronność, określana współczynnikiem przenikania ciepła, nie powinna – zgodnie z przepisami – przekraczać wartości U=2,6 W/(m²•K). Większość dostępnych na rynku drzwi zewnętrznych spełnia ten warunek z nawiązką i osiąga ciepłochronność bliską U=2 W/(m²•K).
Izolacyjność akustyczna, inaczej dźwiękoszczelność, szczególnie ważna w hałaśliwej okolicy, powinna wynosić co najmniej 30 dB. Poziom 36 dB (i więcej) oznacza już bardzo skuteczną ochronę akustyczną.
O poziomie ich odporności na włamanie informuje klasa drzwi – A, B lub C (C to poziom najwyższy), określająca m.in. czas niezbędny do sforsowania drzwi. Klasę nadają uprawnione do tego placówki atestujące (Instytuty: Techniki Budowlanej i Mechaniki Precyzyjnej oraz Centralne Laboratorium Kryminalistyki KGP).
Wyposażenie. Dobrze, jeśli drzwi są wyposażone w wizjer (w drzwiach antywłamaniowych to standard) lub niewielkie przeszklenie z szyb zespolonych o zwiększonej odporności udarowej.
Wygląd i wielkość. Drzwi zewnętrzne powinny harmonijnie komponować się z elewacją budynku. Warto zatem zwrócić uwagę na styl wykończenia, kształt, kolor, a także wymiary drzwi. Standardowe, o szerokości 90 cm i wysokości nieco ponad 200 cm, będą wystarczająco wygodne, jednak mogą okazać się zbyt skromne w rozbudowanej strefie wejściowej: wtedy lepszy może być bardziej okazały zestaw z naświetlami.
Mogą być one umieszczone po jednej stronie, obustronnie, a także powyżej skrzydła; bywają całkowicie przeszklone lub tylko częściowo, boczne naświetla mogą być otwierane.
Katarzyna Olędzka
Pełna wersja artykułu: Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne