Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom 1-2/2014

Alternatywne technologie budowlane

Domy jednorodzinne to nie tylko budynki murowane w tradycyjny sposób. Na czym polegają i czym wyróżniają się alternatywne technologie? Dla jakiej grupy inwestorów – i dlaczego – są one atrakcyjne?

Alternatywne, czyli jakie?

Najczęściej stosowane alternatywne technologie budowy są następujące:

  • szkielet drewniany, tzw. kanadyjski;
  • szkielet stalowy;
  • domy z bali;
  • tracony szalunek z płyt zrębkowo-cementowych z ociepleniem, wypełniany betonem (beton tworzy rdzeń nośny);
  • kształtki styropianowe wypełniane mieszanką betonową (kształtki są szalunkiem traconym i ociepleniem);
  • prefabrykowane, czyli przygotowane w fabryce, ściany z lekkiego betonu na kruszywie keramzytowym.

Ściany z keramzytobetonu zawsze są prefabrykowane. Konstrukcje szkieletowe oraz z bali mogą zaś zostać przygotowane w hali produkcyjnej, a na budowie jedynie złożone w całość, ale równie dobrze domy w tej technologii da się też wykonać na placu budowy. Natomiast płyty zrębkowo-cementowe i kształtki styropianowe przywozi się na miejsce i z nich składa szalunek.

Co daje prefabrykacja?

Domy prefabrykowane to w świadomości większości Polaków budynki z wielkiej płyty – brzydkie, pozbawione indywidualnego charakteru i bardzo złej jakości. Jednak współczesne technologie prefabrykacji nie mają z nimi nic wspólnego.

 

Obecnie można zrealizować każdy budynek według indywidualnego projektu. Rzecz nie polega na tym, by postawić całe osiedle identycznych domów, lecz by jak największą część prac zrealizować w hali fabrycznej. Na placu budowy jedynie składa się wykonane wcześniej elementy.

 

Dzięki przeniesieniu wykonawstwa do fabryki:

  • można korzystać z maszyn dających nieosiągalną w innych warunkach jakość wykonania;
  • zła pogoda (deszcz, mróz, śnieg) nie wstrzymuje pracy;
  • elementy budynku powstają znacznie szybciej;
  • przygotowanie elementów można rozpocząć jeszcze przed uprawomocnieniem się pozwolenia na budowę. Wystarczy mieć projekt;
  • czas potrzebny na ich wytworzenie można ściśle określić;
  • dokładne koszty są znane z góry.

Prefabrykacja ma też pewne wady:

  • transport dużych i ciężkich elementów w miejsce oddalone od zakładu produkcyjnego jest kosztowny;
  • na niektóre działki trudno wjechać dużym samochodem ciężarowym z dźwigiem;
  • po wykonaniu elementów nie da się już ich zmienić. Przy tradycyjnych metodach można jeszcze na etapie budowy np. przesunąć drzwi i okna, podnieść ściankę kolankową itp.

Aleksander Rembisz, Jarosław Antkiewicz
fot. Finndrewno

Pozostałe artykuły