Wydatki na ogrzewanie domu stanowią najważniejszą pozycję w kosztach jego utrzymania. Na ich wysokość – obok ciepłochronności i powierzchni domu – największy wpływ ma rodzaj wykorzystywanego źródła energii, gdyż koszty jednostkowe pozyskanego ciepła różnią się nawet kilkakrotnie. Dla porównania: koszt pozyskania 1 kW energii z gazu ziemnego to 0,25 zł, z węgla kamiennego (groszku) – 0,14 zł, a z energii elektrycznej – 0,55 zł. Wybierając źródło ciepła, trzeba też uwzględnić dostosowanie kotłowni do określonego rodzaju kotła oraz nakłady inwestycyjne związane z montażem całej instalacji.
Najczęściej, jeśli jest szansa doprowadzenia gazu do działki, na której budujemy dom, inwestorzy decydują się na ogrzewanie gazowe, jako stosunkowo tanie i bardzo komfortowe. Jeśli takiej możliwości nie ma, lub odległość do gazociągu jest duża, czyli koszty przyłącza wysokie, do wyboru pozostają paliwa stałe, olej opałowy lub energia elektryczna.
Na ogrzewanie energią elektryczną decydują się najczęściej właściciele domów bardzo energooszczędnych, o niewielkiej powierzchni i wysokim potencjale gromadzenia ciepła. Korzystają oni głównie z akumulacyjnych urządzeń grzewczych, zasilanych energią z tańszej (nocnej) taryfy.
Zarówno ogrzewanie gazowe, jak i elektryczne nie wymagają zapewnienia oddzielnych pomieszczeń do instalacji kotłów, jedynie w przypadku gazu pomieszczenie takie musi mieć zapewnioną wentylację i odprowadzenie spalin na zewnątrz. Kocioł na gaz płynny można montować na takich samych zasadach (z wyjątkiem wnętrza poniżej poziomu gruntu), jednak do zasilania niezbędny będzie zbiornik zewnętrzny naziemny lub podziemny, który z reguły dzierżawi się od dostawcy gazu.
Decydując się na ogrzewanie olejowe, należy przewidzieć oddzielne pomieszczenie na kocioł i zbiornik na olej, choć można go też umieścić na zewnątrz budynku jako podziemny.
Redakcja BudujemyDom
