Ogrodzenie powinno być mocne i trwałe. To, czy będzie wysokie czy niskie, szczelne czy ażurowe, dyskretne czy ozdobne – zależy od upodobań właściciela – choć pożądane jest, by pasowało do ogrodu, bryły budynku i charakteru otoczenia, wszak inaczej grodzi się duży teren na wsi, a inaczej niewielki w mieście. W mniejszych miejscowościach najpopularniejsze są niskie ogrodzenia, symbolicznie wyznaczające granicę posesji. W większych miastach, gdzie nowe domy, pokazujące prestiż właścicieli wypełniają niemal całe działki, najczęściej stawia się ogrodzenia ażurowe (często z solidną podmurówką i metalowymi przęsłami), pozostawiające widok na okolicę (choć pełne przesłonięcie spotyka się niekiedy w części frontowej).
Murujemy
Można wykonać ogrodzenie murowane w całości, jednak najczęściej na wymurowanym cokole i słupkach opiera się delikatniejsze przęsła – ażurowe metalowe albo lekkie z drewna albo PVC. Bardzo ważne, by mur, podmurówkę i fundament podzielić szczelinami dylatacyjnymi. W przeciwnym razie ogrodzenie może popękać.
Kamień – ciosany, łupany, polny
Na ogrodzenia nadaje się każdy rodzaj kamienia. Najtrwalsze są bazalt, granit i kwarcyt, ale wyglądają dość surowo. Za bardziej dekoracyjne uważane są piaskowiec i wapień, które pasują do większości ogrodów. Łatwiej za to ulegają erozji, a w miejscach zacienionych porastają glonami, dlatego ważna jest ich impregnacja. Buduje się też ogrodzenia z kamieni polnych, które dodają posesjom swojskiego charakteru. Niekiedy z kamienia wykonuje się jedynie lico muru (wszak jest kosztowny), a główny budulec ogrodzenia stanowią tańsze materiały. Ponadto kamienne ogrodzenie wygląda ciężko na małej działce, dlatego kamień dobrze jest łączyć np. z przęsłami drewnianymi.
Małgorzata Kolmus
fot. Röben