NIEDORÓBKI PROJEKTOWE
Poprawnie zaprojektowana więźba dachowa to podstawa solidnego i bezpiecznego dachu. Na etapie projektowania konstruktor powinien sprawdzić nośność poszczególnych jej elementów oraz ich maksymalne odkształcenia, czyli ugięcia – zgodnie z wytycznymi normowymi. Więźba powinna mieć też odpowiednią sztywność. Najpospolitsze błędy projektowe dotyczą źle dobranych, bo zbyt małych przekrojów elementów konstrukcyjnych lub zbyt oszczędnego rozmieszczenia ich na dachu.
SŁABA JAKOŚĆ DREWNA
Drewno, z którego wykonuje się konstrukcję więźby, musi być odpowiedniej jakości. Elementy w postaci bali, belek, krawędziaków, łat i desek nie powinny mieć wypaczeń, śladów sinizny, zgnilizny, wypadających sęków ani obecności korników. Liczba sęków nie może zajmować więcej niż 1/4 przekroju drewna, a pęknięć spowodowanych suszeniem nie może być zbyt dużo. W grubych belkach dopuszczalne są pęknięcia wzdłużne. Wszystkie elementy powinny być też okorowane. Ponadto wilgotność drewna nie może przekraczać 18% w przypadku konstrukcji chronionych przed zawilgoceniem i 23% – dla konstrukcji bez zabezpieczenia. Najlepiej wybierać drewno suszone komorowo. Na konstrukcję więźby wykorzystuje się drewno sosnowe, świerkowe lub jodłowe, na ogół klasy II (w zależności od liczby sęków, barwy, rodzaju usłojenia i prostoliniowości, drewno dzieli sie na cztery klasy jakościowe).
NIEZAIMPREGNOWANIE DREWNA
Elementy więźby muszą być zabezpieczone przed szkodnikami oraz ogniem. Tego typu prace najczęściej wykonuje się w tartakach lub składach drewna, rzadziej na budowie. Najlepiej zamówić drewno zabezpieczone przemysłowo. Zazwyczaj ma ono kolor zielony, potwierdzający zaimpregnowanie.
Tomasz Rybarczyk
fot. Wiązary Burkietowicz