Najpierw Maria i Jurek przez 5 lat mieszkali w bliźniaku (połowa domu, którą zajmowali, miała powierzchnię 140 m2). Rodzina się powiększyła, Jurek podjął pracę na przeciwległym krańcu miasta, ale przede wszystkim pojawiły się plany budowy trasy szybkiego ruchu w odległości 100 m od posesji, dlatego w obawie przed nadmiernym ruchem samochodowym i hałasem postanowili się przenieść.
Drugi dom miał już pow. 200 m2, lecz okazało się, że jest nieco za duży i kosztował więcej, niż pierwotnie zakładali (w 2006 r. ceny działek i materiałów budowlanych zaczęły rosnąć). Lepiej było go sprzedać i wznieść trzeci, staranniej dopasowany do rodziny.
CORAZ SOLIDNIEJSZE I BARDZIEJ PRZEMYŚLANE BUDOWANIE
Drugi dom sprzedali szybko, ale zanim to nastąpiło, para postarała się o uzbrojenie działki w pobliżu (została celowo kupiona po 103 zł/m2 tuż przed okresem największego boomu budowlanego jako inwestycja). Ostatecznie to na niej rozpoczęła się trzecia z kolei budowa.
– Bliźniak postawiliśmy z tanich materiałów, m.in. z gazobetonu, i przykryliśmy blachodachówką, bo tylko na takie było nas stać – opowiada Jurek. – Kolejny dom powstał z pustaków ceramicznych, miał na dachu ceramiczną dachówkę, a w bryle duży garaż. Niedługo po przeprowadzce syn wyjechał za granicę i stwierdziliśmy, że nie może to być dla nas dom docelowy, bo bez dzieci będzie kiedyś zbyt obszerny do mieszkania, sprzątania, utrzymania. Znowu sięgnęliśmy po gotowy projekt z tej samej pracowni architektonicznej, z której zasobów czerpaliśmy wcześniej. Tym razem spodobała się nam zwarta bryła.
Lilianna Jampolska
