W każdym domu trzeba zaprojektować i wykonać jakiś rodzaj wentylacji. Te zaś mają specyficzne cechy i wymagania, które warto znać. Dobrze dobrane klimatyzatory mogą również bardzo podnieść komfort życia.
ILE I GDZIE?
Przepisy budowlane określają najważniejsze cechy wentylacji:
- ile powietrza trzeba wymienić?
- z których pomieszczeń ma by usuwane?
- gdzie ma napływać świeże?
Te wymogi są wspólne, niezależnie od rodzaju wentylacji (grawitacyjna, mechaniczna). Powinno się je znać, żeby zrozumieć sposób działania prawidłowo zaprojektowanej wentylacji.
W domu jednorodzinnym trzeba usuwać powietrze z wnętrz, w których powstaje najwięcej zanieczyszczeń i pary wodnej:
- 70 m3/h z kuchni z kuchenką gazową,
- 50 m3/h z kuchni z kuchenką elektryczną,
- 50 m3/h z łazienki,
- 30 m3/h z oddzielnego WC,
- 15 m3/h z pomieszczeń pomocniczych bez okna (garderoba, spiżarnia itp.).
- 30 m3/h z pokoi oddzielonych od wnętrz z wyciągiem więcej niż 2 parami drzwi lub położonych na wyższej kondygnacji.
W typowym domu jednorodzinnym należy więc wymienić ok. 200 m3 powietrza na godzinę.
Żeby jednak wymiana zachodziła prawidłowo, tyle samo świeżego powietrza trzeba dostarczyć do pozostałych wnętrz (pokój dzienny, sypialnie itd.). Wówczas powietrze przepływa z salonu czy sypialni w kierunku łazienek i kuchni, dzięki czemu wymiana powietrza następuje w całym budynku. Warto dodać, że w nocy przepisy pozwalają zmniejszyć wymianę powietrza nawet o 40%.
Jednak przede wszystkim pamiętajmy, że są to wartości minimalne, nie wszyscy będą się czuć dobrze przy takiej wymianie powietrza. Po prostu mamy indywidualny próg wrażliwości na jakość powietrza. Ponadto w grę wchodzą rozmaite inne czynniki, np. na nasze odczucie świeżości powietrza wpływa np. jego wilgotność, a nawet wysokość pomieszczeń (w wyższych wnętrzach powietrze wydaje się lepsze niż w niskich, choćby ich kubatura była identyczna, podobnie jak intensywność wentylacji).
Jarosław Antkiewicz
fot. Klima-Therm
