Najwięcej domów powstaje w technologii murowanej, w której ściany zewnętrzne wykańczane są tynkami. Jako dodatkowe dekoracje elewacji popularne są też różnego rodzaju płytki, np. klinkierowe, betonowe imitujące kamień czy okładziny z tworzyw sztucznych lub drewna. Część inwestorów decyduje się także na cegły klinkierowe lub kamień naturalny. Możliwości jest wiele, każdy materiał ma jednak swoje specyficzne cechy, sposób aplikacji i wymagania dotyczące podłoża. Różnią się także ceną.
Czym wykończyć elewacje?
Sposób wykończenia elewacji narzuca przede wszystkim technologia, w jakiej zostały zbudowane ściany zewnętrzne. Niekiedy wykonanie elewacji odbywa się równocześnie z budową ścian konstrukcyjnych, a więc już na tym etapie budowy trzeba zdecydować się na konkretne materiały elewacyjne.
Ściany jednowarstwowe – w założeniu przeznaczone są do bezpośredniego tynkowania. W zależności od ich gładkości, pokrywa się je tynkiem tradycyjnym lub cienkowarstwowym.
Ściany dwuwarstwowe – warstwa ocieplenia (z wełny mineralnej lub styropianu) musi być pokryta cienką warstwą tynku nie tylko ze względu na estetykę, ale również konieczność zapewnienia ochrony izolacji.
Z uwagi na ograniczoną nośność podłoża, stosuje się wyłącznie tynki cienkowarstwowe. W tej technologii można poza tym wykonać elewacje na sucho z paneli drewnianych lub z PVC (siding).
W ścianach trójwarstwowych – warstwa elewacyjna może pełnić rolę gotowej elewacji lub też stanowić podłoże pod tynk tradycyjny lub cienkowarstwowy.
Ściany szkieletowe – wykańcza się najczęściej oblicówką z drewna lub tworzyw sztucznych. Można je także otynkować po zamocowaniu dodatkowej warstwy ocieplenia. Niekiedy takie ściany obmurowuje się cegłą klinkierową lub bloczkami betonowymi. Do każdego rodzaju ściany można również mocować rozmaite okładziny ceramiczne, kamienne, betonowe lub z tworzyw sztucznych, które w zależności o rodzaju podłoża i grubości płytek – są przyklejane lub mocowania do specjalnego stelaża.
Joanna Dąbrowska
fot. Cedral (Etex)
