Zanim rozpocznie się grodzenie posesji, warto sprawdzić w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP), czy nie ma w nim odgórnych wytycznych, narzucających mieszkańcom stosowanie konkretnych materiałów, a także budowanie ogrodzenia o określonym wyglądzie i wysokości. Są bowiem w Polsce gminy, w których te ważne aspekty odgórnie reguluje lokalne prawo (najczęściej takie obostrzenia wynikają z przepisów ochrony środowiska lub ochrony konserwatorskiej). Tylko jeśli nie ma określonych zarządzeń lokalnych władz, można grodzić posesje zgodnie z ogólnymi przepisami budowlanymi i uwarunkowaniami na działce oraz użyć do tego celu dowolnych materiałów.
NIEKTÓRE OGÓLNE PRZEPISY BUDOWLANE
Jeden z istotnych ogólnych przepisów budowlanych nakazuje zgłosić w starostwie powiatowym zamiar budowy ogrodzenia w przypadku, kiedy jego wysokość przekracza 2,20 m, albo ma ono stanąć od strony miejsc publicznych, takich jak ulica, droga, plac, tory kolejowe, itp. Do zgłoszenia trzeba dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, szkice i rysunki działki. Stawianie ogrodzenia można rozpocząć, jeżeli w ciągu 30 dni od daty złożenia zgłoszenia władze nie wniosą sprzeciwu. Rozpoczęcie budowy musi nastąpić najpóźniej 2 lata od terminu określonego w zgłoszeniu. Przepisy stanowią również o tym, że ogrodzenie:
- nie może przekraczać granicy działki oraz linii rozgraniczającej ulicy;
- nie może stwarzać zagrożenia dla ludzi i zwierząt
- zabrania się więc umieszczania drutu kolczastego, tłuczonego szkła, ostro zakończonych elementów na wysokości poniżej 1,8 m.
Lilianna Jampolska
fot. WIŚNIOWSKI