|
| (fot: Bosch) |
Rzeźby roślinne wykonuje się od wieków, rośliny strzyżone na kształt kuli, stożka czy sześcianu znane były już w starożytności pod nazwą topiarów, a nazwa ta funkcjonuje do dzisiaj. Przez lata wykorzystywane były w historycznych założeniach pałacowo-ogrodowych, a dziś są modne również we współczesnych ogrodach, małych i dużych, na tarasach, a nawet w ogrodach na dachach.
Na balkonie czy tarasie miejsca bywa niewiele, a dużo osób pragnie ustawić tu pojemniki z krzewami ozdobnymi. Niezbędny jest też stolik i krzesełka dla zaproszonych gości. Doskonałym wyjściem w takiej sytuacji jest zastosowanie roślin, które można przycinać, nie dopuszczając, by nadmiernie się rozrosły i nadając im jednocześnie piękny kształt.
Gromadzenie roślin, które niewielki rozmiar mogą zachować przez lata, to dobra metoda dla kolekcjonerów ciekawych okazów (miniaturowych iglaków o stożkowatym czy kulistym kształcie), którzy w małym ogrodzie chcieliby zmieścić ich jak najwięcej W ogrodach, w których dominują formy geometryczne, idealnie przystrzyżone rośliny, rosnące pojedynczo, w grupach, tworzące żywopłot lub zwarty szpaler, to cała esencja kompozycji.
Krzewy formowane w przeróżne kształty mogą pełnić funkcję rzeźb, które w eksponowanym miejscu ogrodu dorównują nawet tym drewnianym czy kamiennym.
Strzyżenie roślin można przeprowadzać samodzielnie lub kupić gotowe okazy, kształtowane wokół metalowych stelaży, w centrach ogrodniczych. W takiej żywej rzeźbie zawiera się zarówno piękno uzyskanego kształtu, jak i walory samej rośliny.
Jak wykonać rzeźbę roślinną
Tworzenie figur z roślin ma różny stopień trudności, nie jest to zbyt skomplikowana praca, lecz z pewnością wymaga cierpliwości. Uformowanie rośliny w określony kształt jest długotrwałym procesem; w zależności od siły wzrostu danego gatunku krzewu efekt końcowy uzyskuje się po kilku sezonach albo nawet po 10 latach (w przypadku wyższych roślin). Podstawą jest regularne przycinanie.Pierwsze cięcie wykonuje się zaraz po posadzeniu rośliny, przycinając ją na wysokość 20 cm, w celu rozkrzewienia młodego egzemplarza (dzięki temu roślina zagęści się w dolnej części, co jest szczególnie istotne w przypadku form o szerokiej postawie, a nie na tak zwanej nóżce). Drugi zabieg formujący należy wykonać dopiero wiosną następnego roku (nowe przyrosty skraca się wtedy o 1/3 długości).
Małgorzata Cuch
Pełna wersja artykułu: Roślinne rzeźby ogrodowe
