Grzejniki i ogrzewanie podłogowe

Jakie parametry grzejników trzeba sprawdzić przed zakupem?

(fot. Wieland)

Moc grzejników wodnych podaje się zawsze dla określonych parametrów pracy instalacji: temperatury wody zasilającej, wody powracającej oraz temperatury obliczeniowej w pomieszczeniu. Na przykład 990 W dla 75/65/20°C, co oznacza:
- 75°C temperatura wody zasilającej;
- 65°C temperatura wody powracającej;
- 20°C temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu.

 

Ten sam grzejnik w instalacji o parametrach 70/55/20°C uzyska mniejszą moc: 794 W.

 

Nieco mylący może być sposób określania mocy grzejników członowych, którą podaje się dla pojedynczego członu (żeberka). Człony te łączy się, by uzyskać pożądaną moc. Kupując grzejniki, powinniśmy zawsze sprawdzać ich charakterystykę. Poszczególne modele różnią się wymiarami, sposobem podłączenia (dolne, boczne, środkowe) oraz rozstawem i średnicą króćców przyłączeniowych. Niektóre, np. jednopłytowe z pojedynczym ożebrowaniem konwekcyjnym, wymagają też podłączenia od określonej strony (występują wtedy jako lewe lub prawe). Trzeba sprawdzić warunki gwarancji, bo wiele grzejników nie może np. pracować w układzie otwartym. Zapytajmy także o dostępne akcesoria, np. uchwyty do zawieszenia grzejnika na ścianie.

Jakie rury stosuje się do budowy „podłogówki”?

Wszystkie rury stosowane do budowy ogrzewania podłogowego muszą być odporne na przenikanie (dyfuzję) tlenu, powinny dobrze przewodzić ciepło i być łatwe do ułożenia. Wykorzystuje się trzy rodzaje rur:

 

– wielowarstwowe, najczęściej z dwóch warstw polietylenu z umieszczoną pomiędzy nimi wkładką antydyfuzyjną z folii aluminiowej (rury PEX-Al-PEX lub PERT-Al-PERT). Mają bardzo dobrą wytrzymałość, są całkowicie odporne na przenikanie tlenu i stosunkowo tanie;

 

– polietylenowe (PEX lub PERT) z warstwą antydyfuzyjną z tworzywa sztucznego. Nieco tańsze od wielowarstwowych, ale znaczna część rur dostępnych na rynku ma niezadowalającą szczelność na przenikanie gazów w temperaturze powyżej 40°C;

 

– miedziane z powłoką ochronną z tworzywa sztucznego. Mają najlepsze parametry techniczne (bardzo dobrze przewodzą ciepło, nie przepuszczają tlenu), ale są kilkakrotnie droższe od pozostałych rodzajów. Płaszcz ochronny jest konieczny, bo miedź koroduje, mając kontakt z wylewką podłogową.

 

Najczęściej stosuje się rury o średnicy 12–25 mm. Większa średnica to mniejsze opory przepływu, a więc mniejsze zużycie energii elektrycznej przez pompę obiegową i możliwość stosowania dłuższych pętli. Niestety to także wyraźnie wyższa cena.

 

 

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 9/2012