Powierzchnia tarasu podlega bezpośredniemu oddziaływaniu czynników atmosferycznych, obciążeń nawierzchni, zanieczyszczeń niesionych przez wiatr i deszcz. Pęknięcia, przecieki czy kruszenie się nawierzchni to usterki, które z czasem pojawiają się niemal na każdym tarasie. Przyczyną tych uszkodzeń – oprócz błędów wykonawczych i źle dobranych materiałów – są zmienne warunki atmosferyczne, sprawiające, że w słoneczne, letnie dni powierzchnia tarasu nagrzewa się do ponad 60°C, a zimą narażona jest na mrozy poniżej -20°C. Jednak najbardziej niszczycielskie są zmiany temperatury w okolicach 0°C. Zamarzająca i rozmarzająca woda, jeśli przeniknie pod pokrycie, powoduje kruszenie i odspajanie się nawierzchni. Zniszczenia tarasu mogą też sięgać głębiej, uszkadzając warstwy podkładowe i izolacyjne. Oczywiście nie bez znaczenia jest również stabilność konstrukcji tarasowej, niezależnie od tego, czy jest na gruncie, czy nad pomieszczeniami (ogrzewanymi lub nieogrzewanymi). Zakres prac remontowych będzie więc zależał od stopnia i rodzaju uszkodzeń i powinien być poprzedzony wnikliwą analizą ich przyczyn.
Źródła uszkodzeń
Głównym powodem uszkodzeń – zwłaszcza nawierzchni – jest woda wnikająca pod pokrycie w wyniku opadów, topnienia śniegu, jak też przenikająca od spodu, gdy na skutek braku izolacji, wilgoć podsiąka z gruntu lub pojawia się skondensowana para wodna. Zawilgoceniu tarasu sprzyja utrudniony spływ wody z niemal poziomej powierzchni, jak również mikropęknięcia i nieszczelności spoin między płytkami, dylatacjami czy obróbkami brzegów pokrycia. Woda, która dostała się pod pokrycie, jeśli zamarznie, zwiększa swoją objętość, co prowadzi do destrukcji nawierzchni i podłoża. Przy wysokiej temperaturze powietrza, wilgoć pod nawierzchnią – szczególnie z płytek ceramicznych – może doprowadzić do jej odspajania się. Pod nagrzaną nawierzchnią woda zamienia się w parę i przy utrudnionym odpływie na zewnątrz wywiera znaczne parcie na płytki, powodując ich odrywanie się od podłoża.
Oprócz zawilgocenia, niszczący wpływ na taras mają duże zmiany temperatury nawierzchni, sięgające 80°C (lato–zima). Choć rozszerzalność pokrycia i konstrukcji tarasu nie jest duża (ok. 1 mm na 1 m długości), to wywołuje naprężenia sprzyjające niszczeniu połączeń poszczególnych warstw. Niekorzystny jest również szok termiczny, gdy na nagrzaną nawierzchnię spadnie ulewny deszcz lub grad. Kolejnym czynnikiem są odkształcenia, spowodowane osiadaniem gruntu czy niestabilną jego konstrukcją. W efekcie na powierzchni tarasu pojawiają się pęknięcia, a nawet szersze szczeliny, co z reguły doprowadza też do zniszczenia izolacji i ułatwia wnikanie wody do głębszych warstw tarasowych.
Redakcja BudujemyDom
fot. Eccofloor
