Ogólne koszty robót wykończeniowych wg założeń kosztorysu redakcyjnego powinny zamknąć się w kwocie 93 500 zł, przy czym główne pozycje tych kosztów to roboty podłogowe oraz tynki. W wariancie oszczędnościowym wartość robót wykończeniowych można zmniejszyć nawet o połowę zachowując przyzwoity standard wnętrz. Dla inwestora istotny więc będzie taki dobór rozwiązań materiałowych, aby uzyskać możliwie duże oszczędności przy wykonywaniu tych prac.
Istotne ograniczenie kosztów umożliwia przede wszystkim dobór tańszych pokryć podłogowych, bo rozpiętość cenowa materiałów wykończeniowych w tej grupie jest ogromna. Droższe materiały posadzkowe z reguły powodują również znaczący wzrost kosztów robocizny, tak więc za metr kwadratowy podłogi możemy zapłacić nawet pięć razy drożej niż za tanią posadzkę. Przy robotach tynkarskich różnice cenowe danych technologii ich nakładania nie są tak duże, a koszty tynków w znacznym stopniu zależeć będą od pożądanej jakości ich powierzchni i równości wymurowanych ścian.
Przy ich wyborze trzeba również uwzględnić czas niezbędny do ich wysychania, co w przypadku tynków tradycyjnych może trwać kilka tygodni, a przy okładzinach gipsowych ścianę można malować już po 2–3 dniach. Ścianki działowe, pełniące funkcję przegród wewnętrznych, muszą spełniać określone wymagania i nie zawsze można je będzie postawić w tańszej lub wygodniejszej do wykonania formie. Korzystne cenowo ścianki szkieletowe z pokryciem płytami g–k nie powinny być budowane w miejscach narażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz gdy przewidujemy zawieszenie na nich ciężkich przedmiotów.
Oczywiście można je dodatkowo wzmocnić, np. przez ułożenie dodatkowej warstwy pokrycia, ale wtedy koszty przestaną być konkurencyjne do innych rozwiązań. Natomiast nie warto bez uzasadnionej potrzeby murować ścianek działowych ze zwykłej cegły – tańsze i łatwiejsze do wykończenia będzie postawienie ich z bloczków, np. silikatowych lub betonu komórkowego. Przy określaniu kosztów okładzin ściennych wyliczenia komplikuje różny sposób przygotowania podłoża.
Pod płytki ceramiczne konieczne jest nałożenie podkładu tynkarskiego i dokładne jego wyrównanie, natomiast przy okładzinach boazeryjnych można je mocować na surowej ścianie. Oczywiście różne są właściwości użytkowe tych materiałów, ale położenie, np. tanich paneli boazeryjnych nie będzie droższe niż otynkowanie i pomalowanie ściany, zwłaszcza gdy jest ona bardzo nierówna. Koszty zakupu drzwi to głównie sprawa indywidualnych upodobań i standardu wykończenia, na który się zdecydowaliśmy. Jednak założenie nawet dość drogich drzwi, nie wpłynie znacząco na ogólne koszty wykończenia wnętrza.
TYNKI
Koszt tradycyjnych tynków cementowo–wapiennych w naszym kosztorysie określony został na kwotę 15 000 zł. Sam materiał – czyli zaprawa cementowo–wapienna przygotowywana na budowie, to wydatek rzędu 5000 zł, zatem duży wpływ na koszty tynkowania będzie miała cena robocizny. Przy wykorzystaniu gotowych mieszanek tynkarskich, koszt materiału wzrośnie do około 6000 zł, ale jednocześnie będziemy mieć gwarancję uzyskania właściwej jakości materiału.Warto jednak pamiętać, że tynk cementowo–wapienny nie zapewni całkowitej gładkości powierzchni i często wymaga nałożenia dodatkowej warstwy wygładzającej, a więc i zwiększenia kosztu materiału oraz robocizny. Równą i gładką powierzchnię ściany można uzyskać również po nałożeniu tynku gipsowego lub gipsowo–wapiennego nakładanego agregatem tynkarskim. Koszt całkowity takiej wyprawy wynosi 30–35 zł/m2, tak więc otynkowanie wnętrza całego domu powinno kosztować 14 000–18 000 zł, a sam materiał tynkarski przy zakupie detalicznym ok. 5000 zł. Alternatywnym rozwiązaniem dla tynku mogą być okładziny z płyt gipsowo–kartonowych, mocowane do ściany metodą klejenia.
Ciąg dalszy artykułu w Budujemy Dom "Dom Polski" 2010
