1) Niedokładne pomiary
Zamówienie stolarki można zrealizować na dwa sposoby. Jeżeli jest się przekonanym, że wykonawcy zrobią wszystko dokładnie wg projektu i nie będzie żadnych zmian, to można zamówić stolarkę przed wymurowaniem ścian. Bezpieczniej jednak złożyć zamówienie po postawieniu murów i wykonaniu obmiarów z natury. W tym przypadku okna, drzwi i brama będą na pewno pasować (jeśli nie dojdzie do błędów w trakcie produkcji).
Co prawda, obecnie może być zrealizowane praktycznie każde zamówienie, ale pamiętajmy, że stolarka podlega typizacji - za okna, drzwi oraz bramy o kształtach i wymiarach typowych zapłacimy mniej, niż za wyroby niestandardowe.
W obu przypadkach zdarzają się błędy. W pierwszym, można wykonać otwory, które nie będą zgodne z projektem, natomiast w drugim można niedokładnie je zmierzyć. Jednak jeżeli pomiarów dokonuje przedstawiciel producenta, a tak się dzieje najczęściej, to na nim spoczywa odpowiedzialność za ewentualne błędy i niedopasowanie stolarki.
2) Niewłaściwe przygotowanie otworu w murze
Na solidność osadzenia okien, drzwi i bramy garażowej mają także wpływ błędy popełnione przy murowaniu otworów, w których będą osadzane. Dotyczy to głównie wykończenia krawędzi oraz zakończeń muru. Ważne jest, by ściana była zakończona tak, aby mur w tym miejscu był również monolitem. Otwory osłabiają ściany, dodatkowo do ich krawędzi mocuje się dość ciężkie okna, drzwi lub bramy, muszą więc mieć odpowiednią wytrzymałość i jednorodność.
Tego typu elementy zamontowane w ścianach zewnętrznych podlegają ciągłym, zmiennym obciążeniom parciem lub ssaniem wiatru. Obciążenia te mają charakter dynamiczny, są szczególnie "uciążliwe" dla ścian. Poza tym zazwyczaj nad otworem wmurowane jest nadproże albo jakaś inna belka, więc w tych miejscach - na krańcach otworów - działają też siły skupione. Z tych kilku powodów, trzeba zwrócić szczególną uwagę na właściwe wykonanie murów wokół otworów.
3) Brak wzmocnienia strefy podokiennej
Najbardziej narażona na pęknięcia jest strefa podokienna, która nie zawsze występuje przy krawędziach muru. Rysy i pęknięcia mogą się uwidaczniać już na etapie stanu surowego, a powodem ich występowania jest brak odpowiednich wzmocnień.
Aby zapobiec pęknięciom pionowym, rozchodzącym się od naroży otworu okiennego w strefach podokiennych, należy zastosować zbrojenie poziome. Zalecenie to dotyczy każdego materiału murowego. Najlepiej użyć systemowego zbrojenia w postaci płaskiej kratownicy Murfor. Umieszcza się je w najwyższej spoinie pod dolną krawędzią otworu okiennego. Następnie zatapia się je w zaprawie rozprowadzonej na powierzchni bloczków lub pustaków. Zbrojenie powinno mieć prawidłowe zakotwienie - kończyć się 50 cm poza krawędzią otworu.
4) Niewłaściwe nadproże nad otworem
Oprócz strefy podokiennej oraz wolnych krawędzi, bardzo ważne jest przesklepienie otworu w ścianie nad oknem, drzwiami i bramą. Chodzi o to, by belka przekrywająca otwór miała odpowiednią nośność i sztywność. Największy problem dotyczy szerokich otworów, w których belka nadprożowa ma znaczną długość, np. wyjście na taras, szerokie okno, brama garażowa. Przy dużych rozpiętościach istotne jest zaprojektowanie i wykonanie belki, która nie będzie miała ponadnormowego ugięcia.
Co prawda, ościeżnicę montuje się z dystansem od obrzeża otworu w murze, ale przy niekorzystnym zbiegu okoliczności uginająca się belka może powodować przeniesienia obciążenia na ościeżnicę, która może ulec uszkodzeniu. Na szczęście, projektant i wykonawca mają wiele możliwości poprawnego rozwiązania tej kwestii.
5) Nieprawidłowe zaplanowanie okien
Kolejnym błędem jest niewłaściwe usytuowanie otworu okiennego w budynku. Dotyczy to zwłaszcza dolnej krawędzi okna. Jego wysokość ma szczególne znaczenie w kuchni, gdzie pod oknem planujemy postawić szafki z blatem i w pokojach, w których chcemy mieć pod oknem biurko do nauki lub stół do pracy. Odległość parapetu od wykończonej podłogi powinna wynosić 85-90 cm. Jeśli pominie się to zalecenie, to będzie problem z zaaranżowaniem wnętrza domu.
Istotna jest też odległość od krawędzi bocznych okna do ścian poprzecznych (albo dachu). Musi zostać w niej uwzględniona późniejsza aranżacja wnętrza. Jeśli miejsca będzie zbyt mało, pomieszczenie będzie nieustawne. Jeżeli natomiast okno osadzone będzie zbyt blisko połaci dachu, będzie kłopot z właściwym jej ociepleniem.
6) Niewłaściwe usytuowanie stolarki w przekroju ściany
Poważnym błędem jest osadzenie stolarki w nieodpowiednim miejscu w przekroju muru. Prawidłowa lokalizacja oznacza nie tylko stabilne, mechaniczne przytwierdzenie okna do muru, ale także jak najmniejsze straty ciepła w obszarze ościeżnicy i ramy.
Jeżeli stolarka jest mocowana w ścianie jednowarstwowej, to najlepiej by rama trafiła w środek przekroju muru, albo w pobliże. Zbyt duże przesunięcie na zewnątrz spowoduje powstanie mostka termicznego wokół okna. Jeśli stolarkę osadzamy w ścianie z ociepleniem, to zewnętrzna powierzchnia ramy ościeżnicy powinna się licować z warstwą konstrukcyjną. W przypadku tzw. ciepłego montażu, stolarkę mocuje się w warstwie ocieplenia, umieszczając ją na specjalnych szynach (konsolach), umożliwiających wysunięcie okna poza obrys warstwy konstrukcyjnej ściany.
7) Zastosowanie złych łączników
Stolarka powinna być trwale zamocowana do podłoża. Aby tak było, należy stosować kotwy dopasowane do rodzaju podłoża. Błędem jest użycie jednego typu łączników do różnych rodzajów muru. Inne są możliwości mocowania w murze z pustaków ceramicznych pełnych i poryzowanych, inne z betonu komórkowego i tradycyjnego. Specyfikę tych materiałów trzeba uwzględnić, by dobrać do nich odpowiednie łączniki do przytwierdzania stolarki. Istotna przy tym jest liczba punktów mocujących oraz zakotwienie łączników w odpowiednich miejscach ościeżnicy.
Niewłaściwie dobrane kotwy oraz zbyt mało punktów mocowania nie zapewnią dostatecznej sztywności stolarki i spowodują uszkodzenie jej oraz muru wokół.
8) Nieuwzględnienie sposobu otwierania okien i drzwi
Przy wstawianiu stolarki należy wziąć pod uwagę to, w jaki sposób i na którą stronę pomieszczenia będzie się ona otwierała. Jest to ważne nie tylko ze względu na wygodę użytkowania okien i drzwi wewnętrznych, ale również na aranżację wnętrza i np. trwałą zabudowę przestrzeni wokół okien lub drzwi.
W przypadku drzwi zewnętrznych osadzanych w ścianie warstwowej, trzeba wziąć pod uwagę ocieplenie, które zwiększy znacznie jej grubość i przewidzieć miejsce na zawiasy oraz na otwarte skrzydło.
9) Wadliwe osadzenie parapetów okiennych i progu drzwi
Parapet od strony zewnętrznej styka się z ramą okna. Aby skutecznie odprowadzał z niego deszcz i śnieg, powinien być zamontowany ze spadkiem. A żeby pomiędzy parapetem i ramą nie pojawiła się wilgoć, połączenie między nimi musi być szczelne. Parapet zewnętrzny powinien też wystawać poza lico ściany.
W przypadku parapetów wewnętrznych istotne jest ich solidne zamocowanie, by można było ustawić na nich kwiaty, czy - w razie potrzeby - stanąć na nich i powiesić zasłony.
Z kolei przy drzwiach zewnętrznych ważne jest właściwe wykonanie progu w taki sposób, żeby nie przemarzał. Musi on mieć także odpowiednią wysokość, żeby woda oraz nieczystości nie dostawały się do domu. Powierzchnia podłogi na zewnątrz budynku powinna być na niższym poziomie niż wewnątrz i być ukształtowana ze spadkiem, by woda była odprowadzana na zewnątrz, w kierunku odpływów.
Próg bramy garażowej również nie może przemarzać ani utrudniać wjazdu do garażu.
10) Nieocieplenie glifów wokół zamontowanej stolarki
W miejscach osadzenia stolarki bardzo łatwo mogą powstawać mostki termiczne. Najbardziej na nie narażone jest miejsce styku ościeżnicy z murem, które powinno być staranne ocieplone. Zarówno przy tradycyjnym montażu stolarki w licu powierzchni zewnętrznej warstwy konstrukcyjnej ściany, jak i przy ciepłym montażu, stolarka na całym swoim obwodzie powinna być otulona warstwą ocieplenia. Oznacza to, że należy ja zamontować w taki sposób, aby na glifach zmieściła się warstwa ocieplenia. Ponieważ nie ma tu miejsca na grubą warstwę termoizolacji, warto zastosować ocieplenie o lepszej izolacyjności niż to zastosowane na ścianach.
11) Ciepły montaż - łączenie produktów różnych producentów
Decydując się na zalecany tzw. ciepły montaż stolarki z zastosowaniem taśm uszczelniających (paroszczelnych i paroprzepuszczalnych), należy zastosować kompletny system i postępować zgodnie z zaleceniami producenta. Nie wolno zamieniać produktów, łącząc wyroby różnych producentów, bo może to doprowadzić do nieszczelności montażu i powstania mostków termicznych. Wykonany w taki sposób montaż na pewno nie będzie ciepły.
12) Niewłaściwe użycie ciepłych parapetów
Coraz częściej, szczególnie w przypadku cięższych okien, układa się pod nimi tzw. ciepłe parapety, czyli profile z twardego polistyrenu ekstrudowanego XPS (styroduru) lub twardego styropianu EPS. Eliminują one przedmuchy i mostki termiczne między oknem i parapetem oraz zapobiegają powstawaniu zawilgoceń. Kształtki przykleja się do idealnie wyrównanego ościeża na klej do styropianu bądź na rozprowadzaną gęsto nierozprężną piankę, także do styropianu. Na ciepłym parapecie nie daje się taśm paroszczelnej i paroprzepuszczalnej, ale na górze profilu może znajdować się taśma rozprężna, która uszczelnia połączenie kształtki i okna.
13) Brak miejsca na mechanizm bramy garażowej
Nowoczesne bramy rolowane, segmentowe i uchylne zajmują mniej przestrzeni przed garażem, niż bramy rozwieralne. Wymagają jednak wykonania odpowiedniej konstrukcji i miejsca na prowadnice, po których będą się poruszać. Prowadnice, jako elementy narażone na obciążenia dynamiczne związane ze stałym otwieraniem i zamykaniem wrót, muszą być solidnie zamocowane - według wytycznych producenta. Powinny też umożliwiać wykonanie przeglądów technicznych i konserwacji. Najczęściej mocuje się je specjalnymi uchwytami nad otworem garażowym. Trzeba więc na nie przeznaczyć odpowiednią ilość miejsca.
14) Brak zabezpieczenia krawędzi w miejscach narażonych na uszkodzenia mechaniczne
Krawędzie wokół otworów okiennych, drzwiowych i bramowych to miejsca szczególnie narażone na uszkodzenia mechaniczne. Najczęściej powstają one w wyniku przetarcia lub uderzenia. Aby im zapobiegać, najlepiej od razu miejsca te wzmocnić. Można zastosować różnego rodzaju odbojniki ochronne, wzmocnienia krawędzi lub dystanse, które uniemożliwią uszkodzenie struktury budynku.
15) Zamocowanie prowadnic bramy do elementu konstrukcyjnego budynku
Bramy garażowe to duże elementy. Przy otwieraniu i zamykaniu zawsze powodują powstawanie drgań, które przenoszą się na mechanizmy prowadzące oraz miejsca ich mocowania. Oprócz tego bramy, w zależności od typu, też sporo ważą. Dlatego bardzo istotne jest właściwe zamontowanie mechanizmu i ramy bramy do elementów konstrukcyjnych budynku.
I tak na przykład, jeżeli szyny prowadnic mocowane są do stropów, to muszą być przytwierdzone w odpowiednich miejscach. W przypadku stropów gęstożebrowych powinny to być belki stropowe lub żebra żelbetowe. Błędem jest mocowanie skrzydła bramy lub jej mechanizmu do pustaków stropowych, które stanowią tylko wypełnienie takiego stropu.
Redaktor: Tomasz Rybarczyk
zdjęcia: T. Rybarczyk
Zdaniem naszych Czytelników
Gość kemor
03 Dec 2019, 20:59
czy Pan zna się choć trochę na tym o czym Pan próbuje pisać ? w co najmniej 50 procentach to zły komentarz do zdjęcia oraz brak znajomości montażu oraz rozwiązań technicznych które da się zastosować lub nie i ie jest to winą montującego. pisanie dla pisania