Dom nie jest dla ludzi leniwych!

To ojciec Piotra wykupił w tym miejscu, w latach 80. poprzedniego stulecia, ogródek pracowniczy na weekendowy wypoczynek. Choć planował postawić tu całoroczny dom, nigdy tego nie zrobił. W końcu, po ponad dwudziestu latach, zaproponował to synowi, mówiąc - jeśli chcesz, ty się buduj. Piotr chciał! Akurat wtedy był w momencie życia, w którym musiał zdecydować, czy pieniądze z kredytu bankowego przeznaczy na mieszkanie w bloku, czy na własny podmiejski dom. Wolał tę drugą opcję.

Tradycyjna architektura i stonowana kolorystyka budynku nie dominują nad zielonym otoczeniem. Zwarta bryła stanęła w głębi działki, w odległości 20 m od drogi, żeby nie zacieniał jej las.

Nowe życie działki pracowniczej

Dopóki ojciec uprawiał tu truskawki i drzewka owocowe oraz korzystał z "domku na kurzej łapce" (jak go określił Piotr), wystarczało mu wyposażenie posesji tylko w instalację elektryczną i wodociągową. Nowi właściciele również nie przestraszyli się braku pozostałych ważnych mediów. Wiedzieli, że współczesna technika pomoże im nadgonić wszelkie niedostatki - nowoczesny automatyczny kocioł na paliwa stałe i kominek z płaszczem wodnym zastąpią najbardziej przydatne do ogrzewania budynku sieć z gazem ziemnym i kocioł gazowy, a szczelne szambo - kanalizację zbiorczą.

Piotr ogromnie cieszył się z tego, że okolica nie zmieniła dawnego charakteru - nadal była spokojna, mało zaludniona i zielona, jakby skrojona pod podmiejskie budownictwo jednorodzinne.

Daszek nad wejściem do budynku oraz konstrukcja z kantówki, podpierająca wysunięty okap, kontrastuje z beżowym tynkiem. Pod okapem można przejść suchą stopą z ganku na taras.

- Kiedy tu przyjeżdżam z miasta po całym dniu pracy, momentalnie zwalniam obroty i czuję się jak na wakacjach - mówi właściciel. - Cisza i las za płotem robią swoje. Człowiek tu wypoczywa, nawet pracując przy domu. Z radością przejąłem działkę od taty, ponieważ ma m.in. idealną wielkość. Gdyby była większa, nie zdołalibyśmy jej, z żoną, na co dzień ogarnąć.

Z uwagi na usytuowanie parceli względem stron świata, jak najlepszemu wykorzystaniu południowego i zachodniego światła sprzyjało zaplanowanie domu w głębi. Pozwalały na to wymiary posesji, czyli szerokość od frontu 24 m i długość 33 m.

Choć przepisowo nakazuje się tutaj odsunięcie budynku o 6 m od ściany lasu, woleliśmy go postawić w odległości aż 20 m. Dzięki temu nie zacieniają go drzewa, natomiast z okien i z tarasu mamy piękniejszy widok. Wada tego rozwiązania jest taka, że droższe było poprowadzenie przyłączy i utwardzenie podjazdu. Lecz zalety takiej lokalizacji przeważają nad drobnymi wadami!

Narożny taras o pow. 67 m2 utwardzono kostką betonową, układaną na sucho. Dobrano ją do dachu i tynku. Właściciele chwalą zachodnią ekspozycję pokoju na powietrzu, od nadmiaru gorąca chronią go drzewa. Okap dachu, niestety, nie osłania mebli od deszczu.

Okazały komin, przeznaczony do obsługi wewnętrznego kominka i zewnętrznego grilla, był ważnym elementem podczas wybierania gotowego projektu. To on podkreśla tradycyjny styl budynku. Właściciele wykończyli go betonową okładziną imitującą łupany kamień, a przy oknach planują dodać rustykalne drewniane okiennice.

Lifting projektu

Działka jest za mała na parterowy obiekt, ponadto Magda i Piotr chcieli dobrze odseparować przestrzeń z sypialniami od dziennej, dlatego szukali projektu domu z użytkowym poddaszem. Według nich, najbardziej pasuje tutaj zwarty i zgrabny budynek, w tradycyjnej stylistyce i koniecznie z ozdobnym kamiennym kominem ze stacjonarnym grillem na tarasie, który obsługuje również wewnętrzny kominek.

Magda i Piotr są szczególnie zadowoleni z przytulnego salonu z kominkiem (wkład ma płaszcz wodny). W wyjściowym projekcie to wypoczynkowe pomieszczenie miało wysokość dwóch kondygnacji, lecz właściciele postanowili zamknąć je od góry stropem, na którym zbudowali dużą garderobę. Dodany słup podporowy traktują jako optyczne wydzielenie stref użytkowych w połączonej przestrzeni dziennej.

- Znając kształt posesji, chcieliśmy, żeby garaż był po prawej, czyli u nas po wschodniej, stronie - opowiada Magda. - Taras z kominem i grillem miał natomiast rozciągać się wzdłuż lewej, zachodniej ściany i przylegać do części dziennej. Taki układ sprawdza się w praktyce. Trudno o coś lepszego od chwili wypoczynku na zewnątrz i naładowaniu akumulatorów w zachodzącym słońcu. Styl domu pasuje do otoczenia. Rzeczony komin podkreśliliśmy betonową okładziną imitującą łupany kamień, a przy oknach planujemy dodać rustykalne drewniane okiennice. Będzie jeszcze przytulniej.

Przeglądając gotowe projekty, zwracałam uwagę na wielkość bryły - nie chciałam z mozołem sprzątać zbyt dużych pomieszczeń - oraz na układ wnętrz i rozmiar kuchni. Wiedziałam, że mając małe dzieci i często przyjmując gości, dużo czasu będę spędzać, szykując coś do jedzenia. Z tego powodu zależało mi na liczniejszych szafkach w zabudowie kuchennej, więc poprosiłam adaptującą projekt architektkę o wydłużenie, o 225 cm, ściany działowej między kuchnią i klatką schodową. Nie podobało mi się, że jego autorzy umieścili wejście do łazienki z "brudnego" wiatrołapu, a przejście z garażu w centrum domu i przez dodatkową sień, zabierającą miejsce.

Przeorganizowaliśmy, z mężem i architektką, te strefy i teraz, moim zdaniem, jest sensowniej. Ciąg komunikacyjny z garażu przebiega przez wiatrołap, wiatrołap i łazienka po zmianie są większe. Podczas budowy, kiedy zdecydowaliśmy się pokryć dach ciężką dachówką cementową, wykonawcy podpowiedzieli, żeby przeprojektować podpory na poddaszu i wpuścić je w ściany, niektóre stały przy ciągach pieszych. Pomógł w tym konstruktor, ale był to trudny moment w trakcie budowy.

Projekt: Kasia, Pracownia Projektowa Archipelag; adaptacja - Zdzisława Frydrych; Rzut parteru i rzut parteru po zmianach

Budowa z generalnym wykonawcą

Do stanu deweloperskiego budowa postępowała z ekipami generalnego wykonawcy. Właściciele zdecydowali się na taki system ze względu na fakt, sami nie mieliby czasu na szukanie i nadzorowanie kolejnych ekip. Dojeżdżając na działkę ponad 30 km w jedną stronę, mogli najwyżej wizytować budowę co 2 albo 3 dni. A to za rzadko! Mając to na uwadze, podczas najintensywniejszych prac Piotr codziennie przyjeżdżał i włączał się w nie.

Jadalnia jest lepszym miejscem do przyjmowania gości, niż kuchnia. Właściciele ustawili w niej rozkładany stół oraz pianino. Posadzki wykończyli klasycznym parkietem z drewna dębowego.

- Zatrudniłem firmę z okolicy, bo wydaje mi się, że wykonawcy działający na własnym terenie boją się wyrobienia złej opinii, więc bardziej przykładają się do pracy - mówi Piotr. - Murarze byli fachowi i nie obijali się. Zaproponowali użycie konkretnych bloczków betonowych, my woleliśmy dobrej jakości poryzowane pustaki ceramiczne.

Z dostępnością i cenami materiałów było wtedy różnie - jednego dnia cena była taka, następnego wyższa, dlatego kiedy przyszło do pokrywania dachu, zrezygnowaliśmy z ceramicznej dachówki na korzyść cementowej. Ta pierwsza była droższa aż o 20%. Założyliśmy plastikowe okna z zespolonymi szybami oraz zleciliśmy położenie standardowej termoizolacji. Nie jest przewymiarowana, ale dostatecznie solidna, co widać po kosztach eksploatacji domu.

Przyznaję - mieliśmy wielką ochotę na zbudowanie piwnicy, bo podłoże jest piaszczyste, przepuszczalne, suche. Postawienie jej miało kosztować aż 70 000 zł, dlatego ostatecznie z niej zrezygnowaliśmy. Trochę szkoda, jednak z perspektywy czasu bardziej żałuję, że... mamy balkon przy naszej sypialni. Na wsi i na północnej tylnej elewacji to pomyłka! Nawet ten jeden balkon był drogi, kłopotliwy w realizacji i wykończeniu. Korzystamy z niego rzadko. Zwykły parapet i barierka załatwiłyby sprawę. Nikt nam nie podpowiedział, żeby go pominąć.

Polecam współpracę z generalnym wykonawcą. Robił dla nas kosztorysy ze wskazaniem konkretnych materiałów, a rozliczaliśmy się po każdym ukończonym etapie. Inwestycja trwała 2 lata. Nie przyspieszałem jej, bo istotne są przerwy techniczne, zaczekanie na osiadanie domu, wyschnięcie elementów itp. Radzę nie ignorować zasad budowlanych.

Po wydłużeniu o 225 cm ściany działowej, na granicy kuchni i klatki schodowej postawili obszerniejszą szafkową zabudowę kuchenną. Dzięki niej robocze blaty, wykonane z laminowanej płyty MDF, są bardziej funkcjonalne.

Adaptacja projektu objęła m.in. przeniesienie wejścia do łazienki (po prawej) z "brudnego" wiatrołapu do wewnętrznego holu. Integralną częścią holu jest zabiegowa klatka schodowa z drewna dębowego. Celowo jest to konstrukcja ażurowa, bo masywniejsza wyglądałaby źle przy salonie zabudowanym od góry.

Instalacja grzewcza

Obecnie pracują w niej zamiennie - nowoczesny kocioł na groszek węglowy z automatycznym podajnikiem paliwa, albo wkład kominkowy z płaszczem wodnym, lecz na samym początku działał sam kominek - w instalacji z zasobnikiem c.w.u. o poj. 200 l, grzejnikami płytowymi i podłogówką (ułożono ją w kuchni, obu łazienkach, wiatrołapie). W lecie wodę użytkową przygotowuje się grzałką elektryczną.

Redaktor: Lilianna Jampolska