Prostota, surowość i miła swojskość stanowią siłę tego stylu. Tu nic nie kłóci się z naturą ani nie wybija na pierwszy plan. Kolory nie konkurują, meble nie próbują przyćmić się nawzajem. Liczy się atmosfera. A w polskiej tradycji atmosfera to przede wszystkim drewno, i to w rodzimym wydaniu. Zapominamy o egzotycznych merbau, iroko czy zebrano, a uśmiechamy się do dębu, jesionu, brzozy i olchy.
Cechy te determinują panującą w rustykalnych wnętrzach kolorystykę, która jest stonowana, oparta na chromatycznych połączeniach odcieni. Duet beżu i brązu, przez stylistów wnętrz odradzany zwykle jako opatrzony i monotonny, w tym jednym nurcie ma szczególną rację bytu; wszak drewno obiema tymi barwami obdarzyła sama natura.
Nie jest łatwo określić, jakie powinny być meble rustykalne, ale na pewno będą to wszelkie egzemplarze zdolne wylegitymować się wiejskim rodowodem, a także cała plejada modeli stylizowanych. Przy doborze sprzętów nie należy popadać w nadmierną dekoracyjność, by wnętrze, w założeniach wzorowane na chłopskiej izbie, nie upodobniło się nadmiernie do typowego włościańskiego dworu. Współczesny rustykalny szyk to przede wszystkim prostota: surowe drewniane stoły, masywne zydle, krzesła z dziurką w oparciu i deski na podłodze. Ciekawy efekt daje także drewno w postaci belek w sklepieniu; by jednak przełamać nieco plebejskość i uszlachetnić wystrój drewniane elementy można pociągnąć szarą bejcą, która doda im nieco rasowej patyny.
fot. Brunner
