Kominy powinny być niezawodne, bo usuwają niebezpieczne produkty spalania, a także zanieczyszczone powietrze z wnętrz. Tymczasem one same są narażone na niszczące działanie wody, wilgoci i słońca oraz różnic temperatury, gdy od zewnątrz działa na nie mróz, a od wewnątrz – gorące spaliny.
Kanały kominowe
(fot. Schiedel)
W kominach grupuje się kanały o różnym przeznaczeniu:
spalinowe, którymi płyną produkty spalania paliw gazowych i płynnych (gazu ziemnego lub płynnego albo oleju opałowego);
wentylacyjne, którymi wypływa na zewnątrz zużyte powietrze z pomieszczeń (zawierające dużo dwutlenku węgla lub wilgoci).
Kanały w kominach wykorzystuje się też często do wyprowadzania ponad dach zakończeń pionów kanalizacyjnych.
Od przeznaczenia komina zależy wymagana odporność na temperaturę czy agresywne składniki zawarte w dymie lub spalinach, by komin był trwały i bezpieczny.
Dom bez komina
W większości domów jednorodzinnych budowa komina jest koniecznością. Kominów wymagają piece, kominki oraz kotły:
na paliwo stałe;
olejowe;
gazowe z otwartą komorą spalania, czyli pobierające powietrze do spalania z pomieszczenia, w którym są zainstalowane.
Z komina można zrezygnować, jeśli dom ma być ogrzewany kotłem gazowym z zamkniętą komorą spalania, z których tzw. kanał powietrzno-spalinowy można wyprowadzić na zewnątrz przez ścianę budynku – pod warunkiem jednak, że:
moc kotła nie przekracza 21 kW;
dom jest wolno stojący, a więc nie w zabudowie bliźniaczej ani szeregowej.
W polskich domach dominuje wentylacja grawitacyjna, do której niezbędne są wyprowadzone ponad dach kominy z kanałami wentylacyjnymi. Wentylacja grawitacyjna jest też niezbędna w kotłowniach z kotłami na paliwo stałe lub gazowymi i olejowymi z otwartą komorą spalania, nawet jeśli pozostałe pomieszczenia wyposażono w wentylację mechaniczną nawiewno-wywiewną, a więc niewymagającą komina.
