Technologia ta, wykorzystująca głównie płyty gipsowo-kartonowe, drewnopochodne czy cementowo-włóknowe, umożliwia realizację projektów wykończeniowych bez konieczności wprowadzania do budynku nadmiernej wilgoci.
Jest to szczególnie ważne w kontekście skracania czasu budowy oraz możliwości samodzielnego przeprowadzenia części prac wykończeniowych przez inwestorów. Jednak wybór materiałów i sposobów ich zastosowania wymaga nie tylko technicznego rozeznania, ale i przemyślanej decyzji odnośnie finalnego wyglądu i funkcjonalności poszczególnych pomieszczeń.
W niniejszym artykule eksplorujemy różnorodność możliwości wykończenia wnętrz w domach drewnianych, podkreślając, jak wybór materiałów wpływa na ostateczny komfort mieszkania i jego estetyczny odbiór.
Jak wykończyć dom z drewna?
Sposób wykończenia ma niebagatelny wpływ nie tylko na wygląd wnętrz, ale również na komfort mieszkania, trwałość i jakość całego budynku. W domach szkieletowych, oraz innych o konstrukcji drewnianej, tzw. sucha zabudowa jest naturalnym wyborem. To przede wszystkim różnego rodzaju płyty - drewnopochodne (OSB, mfp), gipsowo-kartonowe, cementowo-włóknowe i inne. W ich przypadku mówi się o suchych tynkach oraz suchych jastrychach, gdyż stanowią pokrycie:
- ścian;
- sufitów, skosów na poddaszach;
- podłóg na stropach drewnianych.
Można powiedzieć, że zastępują wylewki podłogowe, tynki i gładzie, stosowane w domach murowanych. Zasadniczo różni je jednak to, że nie wprowadzają do budynku wilgoci, gdyż rozrabianych wodą mas używa się co najwyżej do zaszpachlowania spoin pomiędzy płytami. Z tego względu etap robót wykończeniowych może trwać znacznie krócej, gdyż nie trzeba czekać na wyschnięcie ścian (murów) i tynków. Na samodzielne wykończenie ścian płytami może się pokusić nawet zręczny i pracujący starannie amator. Jest to znacznie łatwiejsze niż tynkowanie. Dla części inwestorów ten wkład pracy własnej to sposób na istotne zmniejszenie kosztów budowy.
Bardzo ważne jednak, żeby tego rodzaju materiały wybierać z rozmysłem oraz układać zgodnie z wytycznymi producenta. Na przykład same płyty gipsowo-kartonowe występują w wielu rodzajach - jako zwykłe, o zwiększonej odporności na wilgoć (zielone), ogniochronne (różowe), grubsze, wzmocnione włóknami. Dobrze, jeżeli projekt precyzuje, jakiego konkretnie materiału należy użyć w danym pomieszczeniu. Jednak poza tym warto pomyśleć o pewnych specjalnych rozwiązaniach w niektórych miejscach. Na przykład tak prosty zabieg jak ułożenie dwóch warstw płyt g-k jako poszycia ścianek działowych wyraźnie poprawia ich izolacyjność akustyczną. Jeżeli natomiast przewidujemy, że gdzieś będziemy chcieli wieszać ciężkie szafki i półki, to płytę gipsowo-kartonową można zastąpić gładką drewnopochodną płytą mfp o znacznie większej wytrzymałości. Albo wykonać konstrukcję warstwową - z płytą mfp lub OSB pod spodem oraz gipsową na wierzchu.
Jeżeli zaś chodzi o ostateczne wykończenie ścian, podłóg i sufitów, to generalnie możemy stosować te same materiały co w budynkach murowanych - malować, tapetować, układać płytki itd. Trzeba jednak pamiętać, że suchy tynk i suchy jastrych zwykle nie są podłożami aż tak stabilnymi jak zwykły tynk na murze. Nie stanowi to problemu przy malowaniu. Również tapety możemy do takich powierzchni przykleić z powodzeniem. Co więcej, odpowiednio dobrana tapeta może nawet stanowić w praktyce dodatkową warstwę wzmacniającą stosunkowo delikatną i podatną na zarysowania powierzchnię płyt gipsowo- kartonowych. O odpornych na wilgoć i szorowanie tapetach warto pomyśleć również tam, gdzie ściana może łatwo ulec zabrudzeniu czy zachlapaniu (np. sień, korytarz, kuchnia).
Natomiast jeżeli decydujemy się na płytki ceramiczne, to przede wszystkim należy się upewnić, że podłoże jest odpowiednio sztywne, nie ugina się nadmiernie. W szczególności dotyczy to podłóg na stropach drewnianych. Sztywność w zupełności wystarczająca w przypadku paneli może być niedostateczna dla płyt gresu. Dlatego sposób wykonania i ewentualnego usztywnienia stropu warto zawczasu przedyskutować z fachowcem, uprzedzając go z jakich materiałów planujemy zrobić posadzkę. Ponadto trzeba koniecznie stosować kleje i fugi o zwiększonej elastyczności, najlepiej przeznaczone do tzw. podłoży krytycznych (czyli mniej stabilnych). Natomiast w miejscach narażonych na działanie wody - czyli w strefie prysznica i wanny - należy bardzo starannie wykonać izolację przeciwwilgociową pod płytkami.
Dowiedz się więcej na temat montażu płyt g-k ➡️ Płyty gipsowo-kartonowe - metoda wykończenia ścian
Redakcja BD
fot. otwierająca: Rigips
Dodaj komentarz